Doğu Karadeniz’in yüksek dağlarında yaşayan kadınlar, tabiat ananın tüm engellerine rağmen hayatlarını inatla devam ettirirler. Tıpkı karıncalar gibi.

Doğu Karadeniz’in yüksek yerleri tarıma elverişli değildir. Hayvancılık tek geçim kaynağıdır. Kadınlar yaşamlarını devam ettirebilmek için yılın çok büyük bölümünü tarlada, ormanda, çayırda çalışarak geçirir. Tabiat ananın tüm zorlu koşullarına rağmen, insan sabrını zorlayan bu hayat mücadelesi, bazen kadınları isyan noktasına getirir.

Erkeklerin büyük bölümü gurbette oldukları için tüm iş kadınlara düşer. Sırtlarında yük, 4 saat hatta 8 saate varan yolculuklar, hayata tutunmanın, azmin ve sabrın gücüyle gerçekleşir.

Köy-yayla arasındaki karınca gibi koşuşturma, bazen hayati tehlikelere neden olabiliyor. Doğanın tüm tehlikelerine meydan okuyan İfakat, 1991 yılında faili mechul bir cinayete kurban gider. İfakat ile birlikte iki kız çocuğu da katledilir. Olay, bölgede büyük infial yaratır. Çünkü o zamana kadar bölgede buna benzer bir olay ne görülmüş ne de yaşanmıştır.

İfakat öldürülmemiş olsaydı nasıl bir hayat onu bekliyordu? Yaşam çizgisi nasıl şekillenecekti? Hayat ona ne gibi sürprizler sunacaktı?

Doğu Karadeniz’in yüksek dağlarında hayat mücadelesini veren kadınların ‘kader’ dedikleri bu yaşam tarzı, aslında bir ‘azap’.